Onlangs werd bekend dat het tekort op het rijksbudget jeugdhulp in Gemeente Rijswijk hoger is voor het jaar 2023 dan uit eerdere cijfers bleek. Uiteraard is dit zorgwekkend.
Maar liefst 9.5% van de jongeren ontvangt in onze gemeente een vorm van jeugdhulp. Overigens is dit % (in onze regio) in Zoetermeer en Leidschendam-Voorburg nog hoger. Afspraak in ons coalitieakkoord is om te kijken of dit tekort op te vangen is elders in het sociaal domein (bv. binnen WMO, Participatiewet of armoedebestrijding). Die inspanningsverplichting is nodig, zeker. En in te zetten methodieken en het effect/impact ervan
Kritisch evalueren is ook een must.
Maar laten we in hemelsnaam heel verstandig en voorzichtig te werk gaan. Rijswijk is een gemeente met gemiddeld meer eenoudergezinnen, meer kinderen in armoede en een hoog % mensen in langdurige bijstand. Kortom, er is vaak veel meer aan de hand in een huishouden dan dat ene jeugdhulptraject.
Naast kostenbesparing in jeugdhulp (nogmaals nodig!) moeten we zeker niet de andere kwetsbare onderdelen van het sociaal domein financieel ‘uitkleden’, maar juist de kansen pakken die er liggen. En die kansen zijn er. Meer gezinnen (kinderen) structureel uit armoede helpen, meer statushouders en andere werkzoekenden via omscholing aan een echte baan helpen is ongetwijfeld ook een goede ‘route’ om de kosten in de jeugdhulp te beteugelen.
Met alleen bezuinigen op de huidige kosten in de jeugdhulp en een sterk beroep doen op de budgetten in aangrenzende beleidsterreinen kun je wel eens van de wal in de sloot belanden.